W tym roku 14 października przypada 247. rocznica utworzenia decyzją Sejmu Rozbiorowego (1773-1775) w Polsce i zarazem pierwszego w Europie, Centralnego Organu – Instytucji odpowiadającej za sprawy oświaty. Pierwotnie, Komisja składała się z 4 senatorów i 4 posłów odpowiadających przed królem Stanisławem Augustem Poniatowskim oraz Sejmem Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Sprawy edukacyjne, przejął zakon jezuitów, który siłą rzeczy kładł nacisk przede wszystkim na wykształcenie teologiczne. Jednak kasata zakonu dokonana przez papieża Klemensa XIV w tym samy roku co powołanie Komisji, groziło upadkiem forsowanej idei reformy szkolnictwa. W latach 1773-1780, eksperci kolejno pod przewodnictwem księdza Hugona Kołłątaja, pijara ojca Stanisława Konarskiego, Stanisława Staszica oraz zakonu pijarów zaproponowali i zarazem wprowadzili w czyn tzw. trzystopniowy model kształcenia w szkołach podstawowych i średnich. Najniższym stopniem, były tutaj szkoły parafialne, pośrednim, szkoły powiatowe, a najwyższym – uniwersytety w pierwszej fazie usytuowane w Wilnie i Krakowie. Pojawiły się także szkoły techniczne. W roku 1775 powstało Towarzystwo Ksiąg Elementarnych, które obok przedmiotów teologicznych, do programu nauczania włączyło także przedmioty przyrodnicze, fizykę i historię. Trzeci okres istnienia KEN przypada na lata od 1789 do 1794, kiedy ma miejsce powolny rozkład szczytnych idei reformatorów szkolnictwa polskiego. Za przyczynę takiego swoistego marazmu można uznać utrata wpływu polityków opowiadających się za nowoczesnym szkolnictwem oraz rozbiorowy rozpad Rzeczypospolitej.
Po rozpadzie systemu komunistycznego w Polsce, 5 maja 2006 roku, zostało powołane Ministerstwo Edukacji Narodowej, wspólnie z resortem Ministerstwa i Nauki Szkolnictwa Wyższego, stanowiące kontynuację KEN. Na czele Ministerstwa Edukacji Narodowej, obecnie stoi pan minister Dariusz Piontkowski, na czele Szkolnictwa Wyższego - pan minister Wojciech Murdzek. Dzisiaj, kiedy nasza Ojczyzna na równi z całym światem zmaga się z koronawirusem i groźną chorobą Covid-19, szczególną pamięcią, ale jednocześnie i wspólną troską otaczamy wszystkich nauczycieli.
Szanowni Nauczyciele, nie zważając na realne niebezpieczeństwo groźnej choroby, nie wahacie się każdego dnia poświęcać siebie w żmudnym, ale zarazem jakże pięknym i szlachetnym procesie kształtowania młodych charakterów waszych uczniów.