Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792 r. Podczas obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Ustawy Rządowej damy wystąpiły w białych sukniach przepasanych czerwoną wstęgą, a panowie nałożyli na siebie szarfy biało-czerwone.

W dniu 25 kwietnia uczestnicy Ośrodka Szkolenia i Wychowania w Lanckoronie wzięli udział w praktycznej lekcji patriotyzmu. W związku ze zbliżającymi się świętami majowymi, młodzież zapoznała się z historią powstania jednego z symboli Ojczyzny - kokardy narodowej. W Rzeczpospolitej występowała ona zawsze w barwie białej i stanowiła symbol zwierzchności króla nad wojskiem. W okresie Księstwa Warszawskiego noszona na czapkach bywała już biało-czerwona, aby w okresie Królestwa Polskiego ponownie przybrać barwę białą. Dopiero po Powstaniu Listopadowym sejm 7 lutego 1831 r. wprowadził kokardę dwubarwną, odwołując się do przyjętego powstańczego herbu Królestwa Polskiego. Od tej pory biało-czerwone kokardy noszono w kolejnych powstaniach narodowych jako symbol patriotów walczących o niepodległość naszej Ojczyzny. W 2008 r. przywrócenia jej podjął się Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej śp. Lech Kaczyński. Od tej pory zdobią one uczestników świąt narodowych - 11 Listopada i 3 Maja. Po zapoznaniu się z historią i symboliką kokardy narodowej, młodzież postanowiła własnoręcznie je przygotować. Do ich wykonania wykorzystała paski papieru w kolorze białym i czerwonym. Uczestnicy postanowili, że na zewnątrz będzie miała barwę czerwoną natomiast w środku białą.

Na zakończenie zajęć uczestnicy z dumą przypięli do piersi biało-czerwone kokardy jako znak narodowej tożsamości, który zawsze nosimy na sercu.

Fot. 1 Uczestnicy dumnie prezentujący swoje prace

Fot. 2 Młodzież podczas pracy

Tekst i zdjęcia – Małgorzata Kowalska