W dniu 16 października 1978 roku biały dym nad kaplicą sykstyńską oraz wygłoszone o godzinie 18:44 przez kardynała Pericle Feliciego uroczyste orędzie oznajmiły wiernym zgromadzonym na Placu św. Piotra w Rzymie oraz całemu światu za pośrednictwem mass mediów informację: ”Habemus papam…”. Decyzją kolegium kardynalskiego zgromadzonego na konklawe, przy 99 głosach za, na tronie św. Piotra po raz pierwszy od 455 lat miał zasiąść kardynał spoza Włoch, z dalekiej Polski. Karol Wojtyła jako 264 papież przybrał pontyfikalne imię Jan Paweł II, nawiązując tym samym do swoich poprzedników: Jana XXIII i Pawła VI (tzw. papieże Soboru Watykańskiego II dążący do uwspółcześnienia Kościoła katolickiego, tzw. aggiornamento) oraz papieża krótkiego pontyfikatu – uśmiechniętego Jana Pawła I. W istocie rzeczy, pontyfikat Jana Pawła II nie tylko zasadniczo wpłynął na bieżące sprawy religijne, ale przede wszystkim swoim decydującym merytorycznym głosem dał się zauważyć także w innych przestrzeniach kultury, polityki, a nawet ekonomii i gospodarki w szerokim tego słowa znaczeniu. W tym roku mimo pandemii cały świat, a Polacy w szczególności uroczyście pragną obchodzić kolejne wspomnienie wyboru kardynała z Krakowa. Wybór na Stolicę Piotrową kardynała Karola Wojtyły nie tylko gruntownie przekształcił życie w naszym kraju, ale co więcej – zasadniczo wpłynął na przemiany społeczno-polityczne w całej Wschodniej Europie. W tym rozumieniu zarówno rosyjska transformacja pierestrojka oraz głasnost przyczyniły się do tego, iż ludzie dobrej woli wzięli sprawy w swoje spracowane ręce i wspólnie obalili nieludzki system komunistyczny. A stało się to faktycznie wszystko w dużej mierze z duchowo-intelektualnej inicjatywy naszego Papieża Jana Pawła II. Niewątpliwie, było to niezwykłym przeżyciem umożliwiającym ponowne pochylenie się nad wielką mądrością Karola Wojtyły – filozofa moralisty i zarazem głowy Kościoła katolickiego w jednej osobie. Konkludując niniejsze rozważania, warto jeszcze raz pochylić się nad programem Jana Pawła II, mającym na celu dokonać gruntowną kościelną zmianę, a następnie wpłynąć na przekształcenie antropologicznego myślenia aksjologicznego implikującego bezpośrednio reformy geopolityczne. Warto wspomnieć jego słowa: „Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi”, co było zawołaniem pontyfikalnym Świętego Papieża i kolejne: „Wypłyń na głębię” oraz skierowane przede wszystkim do młodzieży: „Szukałem Was, a teraz Wy przyszliście do mnie”. Ochotnicze Hufce Pracy, których Jan Paweł II jest patronem, szczególnie upamiętniają jego wybór na Stolicę Piotrową, tym bardziej, że przesłanie Papieża zawsze niesie ze sobą sens, również kierowane do młodzieży.