Projekt „Twoja wiedza – Twój sukces” był realizowany przez Ochotnicze Hufce Pracy od 2004 r. Dofinansowanie projektu ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Działania 1.5 schemat b) „Przygotowanie młodzieży zagrożonej wykluczeniem do podjęcia pracy” Priorytet 1 „Aktywna polityka rynku pracy” Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich zostało umożliwione dzięki wejściu Polski do Unii Europejskiej. Komenda Główna OHP na realizację I edycji projektu uzyskała dofinansowanie z EFS w kwocie 23 mln zł. Projekt miał na celu zapewnienie młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym, w wieku 15-24 lata, równego dostępu do edukacji, opieki psychologiczno-pedagogicznej, a zwłaszcza podwyższenia kwalifikacji zawodowych. Działaniami objęto 5 tys. osób w 80 wybranych jednostkach organizacyjnych OHP na terenie całego kraju. I edycję realizowano od początku maja do końca grudnia 2004 r.

1 marca 2005 r. OHP rozpoczęły realizację II edycji projektu „Twoja wiedza – Twój sukces” pod nazwą „Edukacja kluczem do przyszłości”. Wsparciem objęto już 6200 osób ze 100 jednostek organizacyjnych OHP. Nowością II edycji w stosunku do pierwszej było poszerzenie spektrum uczestników projektu o osoby nie będące absolwentami czy uczestnikami OHP, a wyrażające chęć udziału w kursach zawodowych. Realizacja II edycji zakończyła się w grudniu 2005 r., a dofinansowanie ze środków EFS wyniosło 29 mln zł.

TWOJA WIEDZA – TWÓJ SUKCES
EDYCJA 2006 „Nauka – Wiedza – Praca”

W kwietniu 2006 r. Ochotnicze Hufce Pracy rozpoczęły wdrażanie kolejnej, trzeciej już edycji projektu „Twoja wiedza – Twój sukces”, noszącej podtytuł „Nauka – Wiedza – Praca”.

Podobnie jak dwie pierwsze jego edycje również trzecia była realizowana i współfinansowana z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Działania 1.5 schemat b) „Wspieranie młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym” Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich 2004-2006. Głównym celem przedsięwzięcia była w dalszym ciągu aktywizacja społeczna i zawodowa młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym poprzez jej powrót do systemu edukacyjnego, zdobycie zawodu oraz usamodzielnienie się.

Łączna wartość projektu to 39 253 500 zł., z czego na wsparcie EFS przypadło 31 402 800 zl. Projekt został rekomendowany do realizacji na posiedzeniu Komitetu Sterującego dla Priorytetu I SPO RZL w dniu 10 marca 2006 r. Projekt był adresowany do 8 tysięcy uczestników w wieku od 15 do 24 lat, pochodzących – podobnie jak w przypadku poprzednich edycji – z rodzin i środowisk zagrożonych patologiami społecznymi, dotkniętych ubóstwem i długotrwałym bezrobociem, nieuczących się (bądź mających poważne problemy z nauką) i niepracujących.

Pierwszą z grup beneficjentów, liczącą 4000 osób tworzyła:

• młodzież w wieku 15-18 lat, wykazująca symptomy niedostosowania społecznego, mająca problemy z nauką, w tym osoby zaniedbujące realizację obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki, które „wypadły” z systemu edukacji lub są zagrożone utratą statusu ucznia (1800 osób),
• młodzież ucząca się w szkołach gimnazjalnych (w tym uczestnicy OHP i uczniowie nie będący uczestnikami OHP), pochodząca z rodzin zaniedbanych, dysfunkcyjnych, dotkniętych bezrobociem, znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej (2 200 osób).

Drugą z grup beneficjentów, liczącą również 4000 osób, tworzyła młodzież w wieku 18-24 lata, w szczególności:

• młodzież posiadająca wykształcenie na poziomie gimnazjum, która z powodu osiągnięcia pełnoletności nie może zawrzeć umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego i nie może zdobyć zawodu (1000 osób),
• młodzież nieucząca się i niepracująca, w tym absolwenci zasadniczych szkół zawodowych, absolwenci liceów ogólnokształcących i profilowanych, którzy nie złożyli egzaminu dojrzałości lub nie zdali zewnętrznych egzaminów kwalifikacyjnych, a także osoby, które po maturze nie dostały się na uczelnie wyższe, a pochodzą z rodzin dysfunkcjonalnych (1700 osób),
• młodzież pochodząca z rodzin ubogich, niepełnych, wielodzietnych o niskim statusie społecznym, w tym absolwenci OHP, posiadający kwalifikacje zawodowe nieodpowiadające lokalnemu rynkowi pracy, potrzebujący uzyskać nowy zawód, bądź dodatkowe kwalifikacje (1300 osób).

W projekcie brała także udział młodzież niepełnosprawna (500 osób), która ze względu na dysfunkcje sensoryczne, motoryczne lub intelektualne dodatkowo narażona jest na marginalizację, wyłączenie społeczne i pauperyzację.

Zgodnie z przyjętymi założeniami Projekt był wdrażany w 130 jednostkach organizacyjnych OHP na terenie całego kraju, a w szczególności centrach kształcenia i wychowania, ośrodkach szkolenia i wychowania, centrach edukacji i pracy młodzieży, środowiskowych hufcach pracy. Podobnie jak podczas realizacji poprzednich edycji Projekt był zarządzany centralnie z poziomu Komendy Głównej OHP za pomocą 16 Wojewódzkich Komend OHP i 10 Centrów Kształcenia i Wychowania.

Wsparcie, które młodzież otrzymała w ramach projektu obejmowało:

• treningi psychologiczne i terapeutyczne (mające na celu pomoc młodzieży w przezwyciężaniu indywidualnych problemów osobowościowych, barier w kontaktach interpersonalnych, niskiej samooceny; uzupełnieniem tych działań były indywidualne porady udzielane przez specjalistów (psychologów, doradców rodzinnych), którzy reagują na indywidualne potrzeby uczestników i rozwiązują ich problemy. Ważnym ogniwem wsparcia były także tutaj warsztaty integracyjno-aktywizujące – mające na celu nabycie umiejętności komunikacji, negocjacji, twórczego rozwiązywania problemów, asertywności;
• warsztaty edukacyjne (umożliwiające identyfikację predyspozycji zawodowych pod kątem wyboru szkoły, planowania rozwoju kariery zawodowej i sprzyjające określaniu zainteresowań i uniwersalnych umiejętności młodych osób w kontekście wymagań rynku pracy i planowania indywidualnej ścieżki kształcenia ustawicznego);
• warsztaty z zakresu przedsiębiorczości – mające na celu zaszczepienie wśród młodych osób postawy przedsiębiorczych oraz dostarczenie niezbędnej wiedzy na temat podejmowania działalności gospodarczej, prawa pracy, rozliczeń finansowo-podatkowych itp.;
• warsztaty aktywnego poszukiwania pracy (m.in. sporządzanie CV i listu motywacyjnego, przygotowanie do rozmowy kwalifikacyjnej, autoprezentacja, poznanie instytucji, instrumentów i usług rynku pracy);
• kursy obsługi komputera – każdy uczestnik projektu odbył szkolenie w zakresie podstawowych programów komputerowych oraz poruszania się po Internecie i korzystania z poczty elektronicznej;
• kursy języków obcych – każdy uczestnik projektu brał udział w nauce jednego, wybranego języka obcego. Kursy są dostosowane do poziomu zaawansowania ostatecznych beneficjentów;
• szkolenia zawodowe – mające na celu pozyskanie przez uczestników nowych, atrakcyjnych kwalifikacji zawodowych, dostosowanych do potrzeb lokalnych i regionalnych rynków pracy, m.in. kucharz-kelner, kosmetyczka z elementami wizażu, pracownik magazynowy z obsługą komputera i kasy fiskalnej, obsługa wózków samojezdnych itd. Dla osób posiadających średnie wykształcenie, a zamierzających podnieść swoje kwalifikacje komputerowe zorganizowano profesjonalne, specjalistyczne, wielomodułowe szkolenia w ramach Europejskiego Certyfikatu Umiejętności Komputerowych (licencja ECDL). Szkolenie było prowadzone metodą „blended learning” przy zastosowaniu technik wsparcia multimedialnego. W zależności od zdiagnozowanych potrzeb uczestników, szkolenia zawodowe miały charakter ogólny i specjalistyczny, tak aby w jak największym stopniu zwiększały szanse beneficjentów na rynku pracy.

Wszystkie zajęcia w ramach projektu były prowadzone przy zastosowaniu aktywnych metod dydaktycznych, z wykorzystaniem środków audiowizualnych, przez wykwalifikowanych specjalistów: psychologów, terapeutów oraz członków kadry pedagogicznej OHP.

Zakładane „twarde” rezultaty projektu to powrót do systemu edukacji lub kontynuacja edukacji lub szkoleń przez 85% beneficjentów z grupy I (3400 osób), nabycie kwalifikacji zawodowych przez 85% beneficjentów z grupy II (3400 uczestników), podjęcie zatrudnienia lub działalności gospodarczej przez 30% beneficjentów z grupy II (1200 uczestników).

Rezultaty miękkie to głównie poprawa indywidualnej samooceny i umiejętności radzenia sobie ze stresem, zwiększenie motywacji do nauki i podwyższania kwalifikacji zawodowych oraz aktywnego poszukiwania pracy, a także wzrost poczucia odpowiedzialności za wykonywane zadania. W celu utrzymania trwałych rezultatów przewiduje się wykorzystanie sprawdzonych w innych krajach metod aktywizacji i włączania beneficjentów ostatecznych takich jak: empowerment, partycypacja, edukacja interakcyjna, mentoring.

Przewidziane Projektem działania zakończyły się w kwietniu 2007 roku.